tekst: Marel van Andel
Hij speelt in het nationaal team van powerchairhockey en hij doet in de zomer van 2020 mee met het EK in Finland. Deze keer in Talent in Altena: Stijn van Zon (18).
Wat doe je precies?
“Ik speel al ruim tien jaar lang rolstoelhockey. Het is eigenlijk de enige actieve sport die ik kan beoefenen en ik vind het ook nog eens heel erg leuk. Het is eigenlijk hetzelfde als normaal hockey, maar veel tactischer. Alle speler hebben een score op basis van hun kracht, hoe hoger hoe meer kracht. De maximale score die je kunt hebben is vijf. Een team bestaat uit vijf spelers en mag in totaal maar 12 punten hebben, om het eerlijk te houden.
Er zijn spelers die geen kracht hebben om zelf een hockeystick vast te houden, dus die hebben een stick die aan de rolstoel vast zit. Ik kan mijn stick wel zelf vasthouden, maar ik heb wel best een lage score. Dat is dus voordelig, want met een handstick kun je meer passen, terwijl een stick aan je rolstoel juist goed is om blocks te doen.”
Hoe komt het dat je in een rolstoel zit?
“Ik heb de spierziekte SMA. Dat is een aangeboren ziekte. Er is dan een probleem in je zenuwstelsel, waardoor de signalen in je hersenen niet goed naar je spieren gaan. De ziekte is progressief, dus mijn spieren worden steeds met hele kleine hoeveelheden zwakker. Ik kon tot mijn vierde ongeveer lopen, maar daar weet ik eigenlijk niks meer van. Ik kan nog wel redelijk veel dingen.
In het hockeyteam zitten nog meer spelers met SMA, maar ook met andere beperkingen. Het zorgt wel dat je echt een band krijgt met het team. We kunnen dingen delen, elkaar om tips vragen of het hebben over hoe een ander dingen beleeft.”
En nu doe je dus mee aan het EK?
“Ja klopt, het nationaal team is de vorige keer ook al Europees Kampioen geworden, maar toen zat ik er nog niet bij. Deze keer wel, ik heb er echt heel veel zin in. Er is een bondscoach die langs gaat bij normale competitie- en toernooidagen en daar selecteert hij de zestien beste spelers voor het nationaal team. Ik heb al best vaak bij die zestien gezeten, maar de beste tien gaan naar het EK en daar viel ik dan buiten. Nu mag ik gelukkig wel mee.”
Wat is jouw rol op het veld dan?
“Er zijn niet echt aanvallers of verdedigers, want het is een best klein veld, de rolstoel kan heel snel dus je bent zo binnen tien seconde aan de overkant van het veld. Ik speel meestal aan de linkerkant, ik kan de druk opvangen. Ik ben tijdens een aanval ook niet de balbezitter, maar ik vind het misschien ook wel leuker om een assist te kunnen geven dan om te scoren.”
Hoe vaak train je?
“Naast het nationaal team speel ik ook in Rotterdam. Dat is pas sinds kort, want daarvoor speelde ik in Breda. Het niveau in Rotterdam is hoger, we spelen hoofdklasse en we kunnen ook echt wedstrijden winnen. Ik train een keer in de twee weken in Rotterdam, door de reisafstand. Ik mag ook nog in Breda trainen, om de gemiste trainingen op te vullen. Verder kan ik in Aalburg ook altijd als ik tijd heb trainen. Met het nationaal team trainen we ongeveer een keer in de maand, dat is een langere training. Als er een toernooi dichterbij komt neemt dat aantal wel toe.”
Jullie team heeft sponsoren nodig om naar het EK te kunnen?
“Ja klopt, we hebben geld nodig voor de reis en overnachting, maar ook voor de begeleiding. Doordat we natuurlijk allemaal spelers met een beperking zijn, is er ook hulp nodig. We vielen eerst onder de KNHB die dat vergoedde, maar die is daar nu mee gestopt. Doordat we niet meer onder een bond vallen stoppen veel stichtingen ook met vergoeden, waardoor we nu met veel minder geld zitten. Daarom zijn we nu op zoek naar sponsoren en donateurs. Je kunt doneren via https://www.gofundme.com/f/help-teamnl-powerchairhockey-naar-ek-in-finland”
