Ze is 17 jaar en ze woont in Werkendam. Naast haar studie aan de pabo doet ze aan twirling: een sport waarbij je shows maakt terwijl je gebruik maakt van een baton. Met haar dansteam werd ze vorig jaar derde op het NK en ook dit jaar mogen ze weer deelnemen. Deze week in Talent in Altena: Nienke Witte!
Hoe ben je erbij gekomen om te gaan twirlen?
Dat is eigenlijk een heel grappig verhaal. Ik ben er op mijn zesde mee begonnen bij de muziekvereniging hier in Werkendam. Toen werd het nog majorette genoemd, dat is eigenlijk de voorloper van het twirlen, wat bekend is geworden door het meelopen voor de fanfare en met optredens zoals op koningsdag en met sinterklaas. Ik wilde er toen eigenlijk mee beginnen, omdat ik de kleding en de laarsjes van die meisjes zo geweldig vond. Dat waren namelijk van zulke mooie witte laarsjes met een hak, en dat vond ik wel leuk.
Wat vind je er nu zo leuk aan dat je het bent blijven doen?
Je gaat je natuurlijk steeds verder ontwikkelen, en je ontdekt steeds meer andere dingen die je kunt doen binnen de sport. Eerst was het vooral dat ik voor de muziek meeliep, met verschillende optredens, en op een gegeven moment ben ik ook in teams mee gaan doen, met echte shows. Je beslist dan met je team wat je gaat doen, waardoor het echt iets van jezelf wordt. Het is niet dat de trainster zegt wat je moet doen, je hebt daar zelf inspraak in. Er zijn ook heel veel doorgroeimogelijkheden, ik ben gestart in een team, en ben toen ook verdergegaan in een duo en solo.
Wat doe je nu?
Momenteel draai ik in een dansteam, dat wil zeggen dat je in een team draait en je baton combineert met dansbewegingen. En ik draai in een twirlteam, dat is eigenlijk vooral een team waarbij alleen de twirltechnieken aan bod komen en waar dans en expressie veel minder belangrijk zijn. Die twee onderdelen doe ik ook solo, dus een danssolo en een twirlsolo.

Hoe bereik je iets in het twirlen?
We trainen het hele jaar door naar wedstrijden toe. Vaak hebben we ongeveer drie wedstrijden in het voorjaar en drie wedstrijden in het najaar. En het jaar wordt dan afgesloten met een Nederlands Kampioenschap, als je je daarvoor geplaatst hebt. Bij die wedstrijden voer je dan je routines uit.
Een jury heeft een scoreformulier voor zich liggen en die gaat jou beoordelen op vijf verschillende onderdelen: choreografie, twirltechniek, moeilijkheidsgraad, danstechnieken en presentatie. Voor elk onderdeel kun je twintig punten krijgen en daarna heb je nog een aantal penalty’s als je bijvoorbeeld je baton laat vallen, dan gaat er een half punt van je uiteindelijke score af.
Hoe professioneel ben jij er nu mee bezig?
In het begin heb ik het heel erg als hobby gezien, toen ik begon. Ik had nog niet een bepaalde ambitie. Ik zat ook nog op turnen waar ik wel veel ambities in had. Maar op een gegeven moment merkte ik dat ik het twirlen zelf, dus puur de shows maken en de wedstrijden, veel leuker vond. Daarom heb ik de stap gezet om te veranderen van vereniging, dus van de muziekvereniging in Werkendam naar een echte twirlvereniging in Alblasserdam. Dat is voor mij echt de switch geweest van het leuk vinden en het goed willen doen, dat was ook de switch naar het professionele voor mij. Dat is nu ongeveer drie jaar geleden.
Ben je toen ook meer gaan trainen?
Ja, ik ben langer gaan trainen. We trainen altijd op woensdagavond twee uur achter elkaar en soms in belangrijke fases, zoals bij het NK, trainen we ook wel eens in het weekend een dagdeel. Dan train je gewoon al je onderdelen. Daardoor ben ik wel op een hoger niveau gekomen.
Wat heb je tot nu toe al bereikt?
Sinds ik nu in Alblasserdam zit, heb ik twee keer op het NK gestaan met solo-onderdelen. Daar heb je eerst een voorronde, dan gaan de beste vijftien door naar de finaleronde. Ik heb dus twee keer op die rondes gestaan van het NK. En met het team zijn we vorig jaar derde geworden op het NK. Dat is wel het hoogste wat ik bereikt heb.

Wat zou je willen bereiken?
Ik zou het heel gaaf vinden om die stijgende lijn met het team door te zetten. Dus ik zou heel graag willen dat we dat dit jaar ook weer kunnen behalen. Het geeft je heel veel vertrouwen dat je een derde plaats kan behalen en dat wil je dan graag doorzetten natuurlijk. Ik zou het ook heel gaaf vinden om met mijn solo-onderdelen in een finaleronde te eindigen.
Het is niet heel bekend in Nederland, of wel?
Nee klopt, in Amerika is het wel helemaal hot. Er zijn ook wereldkampioenschappen, maar dat weet ook bijna niemand. Het wordt ook niet uitgezonden op tv, wat wij soms nog wel eens jammer vinden. Europees gezien doet Nederland het sowieso heel erg goed, de dochter van mijn trainster bijvoorbeeld doet ook mee aan EK’s en die wordt ook gewoon Europees kampioen enzo. Ik denk dat het toch wel mooi zou zijn als dat iets meer bekendheid zou geven hier in Nederland.